Latem często korzystamy z ogrodu. Gdy jest upalnie, szukamy cienia. Warto posadzić w ogrodzie drzewa, które w słoneczne letnie dni będą zacieniały fragmenty ogrodu umilając nasz wypoczynek wśród zieleni. Ponieważ drzewa wolno rosną, to od nich powinniśmy rozpocząć urządzanie terenu. Poza tym, że tworzą cień, oczyszczają też powietrze i zwiększają jego wilgotność, co sprawia, że pod ich koronami latem panuje miły chłód. Warto wiedzieć również, co posadzić wokół ogrodzenia aby stworzyć szpaler lub żywopłot, który pozwoli nam na odgrodzenie swojej działki od innych.
Sumak octowiec
Sumak octowiec to drzewo ogrodowe o tropikalnym, nieco egzotycznym wyglądzie. Sumak osiąga wysokość około 3,5 m. Rośnie bardzo szybko, swoją wysokość osiąga w ciągu 3 sezonów wegetacyjnych. Sumak ma rozłożystą koronę, a jego pierzaste liście tworzą ażurową przesłonę przed słońcem. Sumak wiosną i latem wygląda orientalnie, dzięki ciekawie ukształtowanym konarom. Jednak prawdziwie zachwyca dopiero jesienią – liście przebarwiają się na intensywny, czerwono-pomarańczowy kolor. Dodatkowo na drzewie pojawiają się bordowe kwiatostany, które utrzymują się przez całą zimę. Sumak ma piękną korę, pokrytą drobnymi włoskami. Jest to bardzo atrakcyjne drzewo, które wyróżni się w przestrzeni ogrodu.
Brzoza brodawkowata
To najpopularniejsza odmiana brzozy. Dorasta do 30 m wysokości, drzewo o długich, zwisających pędach i białej korze. Brzoza brodawkowata to tzw, gatunek pionierski, o bardzo małych wymaganiach i dużej tolerancji na niekorzystne warunki tj, susza, zanieczyszczenia środowiska. Dobrze czuje się na glebach ubożych, suchych. Kora brzozy ma biały kolor, jest spękana i łuszcząca się, co znacznie dodaje roślinie uroku. Na jej tle ładnie prezentują się żywe, jasnozielone listki, które są ozdobnie piłkowane. Na całej powierzchni są poznaczone siatką nerwów, która sprawia, że wyglądają jeszcze atrakcyjniej.
Topola osik
Osika jest pospolitym drzewem liściastym. Ze względu na bardzo małe wymagania, zasiedla praktycznie każdy rodzaj terenu. Najbardziej charakterystyczną cechą osiki są jej okrągłe listki, umieszczone na długich, cienkich łodyżkach. Nawet przy najmniejszym podmuchu wiatru poruszają się, delikatnie drżąc, stąd inna popularna nazwa tego drzewa — topola drżąca. Topola osika to średniej wielkości drzewo. Dorasta do około 30 m wysokości. Charakteryzuje się smukłą koroną oraz bardzo długim, mocno zaznaczonym pniem. Kora młodych drzew jest jasnokremowa i gładka, jednak z czasem zmienia kolor na zielonoszary i staje się spękana, zwłaszcza w dolnej części.
Surmia bignoniowa – katalpa
Surmia bignoniowa, zwana inaczej katalpą, jest atrakcyjnym drewnem, idealnym do ogrodów geometrycznych czy nowoczesnych. Katalpa ma okrągłą koronę, która składa się z dużych, sercowatych liści. Na smukłym, szarym pniu wdzięczy się regularna kula. Pokrój korony surmii jest naturalny, nie wymaga ona strzyżenia i formowania. Osiąga wielkość około 10 metrów. Z wiekiem korona traci kształt, stając się bardziej parasolowatą. Ozdobą katalpy są nie tylko duże, sercowate liście. Wiosną na drzewie pojawiają się białe kwiaty, które mają przyjemny zapach. Jesienią natomiast na drzewie widnieją ciekawe owoce, mają kształt strąków fasoli – stąd jej inna nazwa, fasolowy. Katalpa rośnie szybko, na krótkim pniu w niewielkim czasie rozwija się pokaźna korona. Katalpa już po 3 latach osiąga satysfakcjonujące wymiary i jest w stanie osłonić nas przed słońcem.
Żywopłot z iglaków
Żywopłot z tui to doskonała alternatywa dla klasycznego ogrodzenia, gdyż nie tylko zabezpiecza ogród przed niepożądanymi gośćmi, ale też chroni naszą prywatność, osłania działkę przed pyłem, kurzem i hałasem, a także stanowi ważny element dekoracyjny. Jednym z gatunków, które najlepiej nadają się na żywopłoty jest żywotnik popularnie nazywany tują. Większość jego odmian rośnie dość szybko, ładnie się zagęszcza i co najważniejsze, dobrze znosi ciecie. Tuja jest uważana za roślinę ozdobną ze względu na zielone, niebrązowiejące liście oraz na różnorodne kształty, które może przybierać w wyniku cięcia. Oprócz tego, tuja jest odporna na mrozy i na zanieczyszczenia powietrza, co czyni ją rośliną idealną do obsadzania żywopłotu. Drugim najczęściej pojawiającym się iglastym krzewem jest jałowiec, który bardzo często pojawia się w ogrodzie w formie żywopłotu. Dla fanów bardziej naturalnych, nieregularnych żywopłotów, szczególnie polecany jest świerk serbski. Ten krzew ozdobny ma smukły pokrój, jest także bardzo gęsty, więc te krzewy szybko rosnące należy sadzić bardzo blisko siebie, aby mogły stworzyć zwartą ścianę. To także idealne rozwiązanie dla tych, którzy chcą otoczyć swoją posesję wysokim, zielonym murem, ponieważ świerk serbski osiąga imponujące rozmiary – może mieć nawet 15 metrów wysokości.
Liściasty żywopłot
Żywopłot z bukszpanu gwarantuje nie tylko szybki wzrost, ale również nie musimy się martwić o stworzenie mu odpowiednich warunków. Oprócz tego, że te krzewy szybko rosnące zapewniają nam prywatność, to jeszcze zatrzymują hałas i zanieczyszczenia powietrza. Bukszpan można obsadzić zarówno na stanowisku słonecznym, jak i również cienistym. Sadzonki nie wymagają żyznego podłoża, dlatego świetnie sprawdzi się w każdym miejscu. Równie popularną rośliną na żywopłot liściasty jest Ligustr pospolity, który doskonale znosi cięcie, jest odporny na niską temperaturę i nie ma wysokich wymagań uprawowych. Dla zachowania gęstej formy wymaga jednak systematycznego przycinania.